-
1 nie suknia zdobi człowieka
посл. не ме́сто кра́сит челове́ка, а челове́к ме́сто -
2 suknia
сущ.• костюм• наряд• одежда• одеяние• платье• убор• халат* * *sukni|a♀;мн. Р. sukni/sukien 1. платье ň;\suknia
balowa, ślubna, wieczorowa бальное, подвенечное, вечернее платье; \suknia pod szyję закрытое платье;2. уст. одежда, одеяние ň;● nie \suknia zdobi człowieka, ale człowiek \sukniaę посл. не место красит человека, а человек место+1. sukienka 2. ubiór, ubranie, strój
* * *ж, мн P sukni / sukien1) пла́тье nsuknia balowa, ślubna, wieczorowa — ба́льное, подвене́чное, вече́рнее пла́тье
suknia pod szyję — закры́тое пла́тье
2) уст. оде́жда, одея́ние n•- ale człowiek suknięSyn: -
3 zdobi|ć
impf vt 1. (upiększać) [osoba] to decorate (czymś with sth)- zdobić ściany malowidłami to decorate walls with paintings ⇒ ozdobić2. (być ozdobą) [rzeźba, kwiaty, ozdoba] to grace [pokój, głowę]- jej twarz zdobił uśmiech her face was graced with a smile ⇒ ozdobićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdobi|ć
-
4 suk|nia
f (G pl sukien a. sukni) 1. (strój kobiecy) dress, gown- suknia balowa a ball gown- suknia ślubna a wedding dress, a bridal gown2. Myślis. (u zwierzyny płowej) coat; (u ptaków) plumage■ nie suknia zdobi człowieka, ale człowiek suknię ≈ you shouldn’t judge by appearancesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > suk|nia
-
5 zdobić
(-obię, -obisz); imp -ób; vt( ozdabiać) to decorate; ( być ozdobą) to grace* * *pf.1. (= dekorować) decorate, adorn.2. (= być ozdobą) grace; nie suknia zdobi człowieka it is not the cowl that makes the monk.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdobić
См. также в других словарях:
suknia — ż I, DCMs. sukniani; lm D. sukniani a. sukniakien 1. «wierzchni strój kobiecy, jednoczęściowy, okrywający tułów i część nóg lub całe nogi, często także ręce, zwłaszcza strój uroczysty, bogaty» Balowa, ślubna, wieczorowa, wizytowa suknia. Jedwabna … Słownik języka polskiego
zdobić — ndk VIa, zdobićbię, zdobićbisz, zdób, zdobićbił, zdobićbiony 1. «upiększać coś czymś, stroić w coś; dekorować» Zdobić ściany malowidłami. Zdobić suknię cekinami. 2. «być ozdobą czegoś, służyć jako ozdoba» Dłoń zdobiły pierścienie. Uśmiech zdobił… … Słownik języka polskiego
